குழந்தைப் போராளிகள்

வன்முறைல உச்சகட்டமானது எது? நான் ரொம்ப கொடுமையானதா நினைப்பது குழந்தைகளின் மீதான வன்முறையை.ஏன் நடக்குது,எதுக்கு-இந்த காரணங்கள் எதுவுமே தெரியாம வன்முறையின் பிடியில் சிக்குவது எவ்வளோ கொடுமை.பெண்கள் மீது கட்டவிழ்த்தப்படும் வன்முறையை கூட அவர்களால் புரிந்து கொள்ள முடியும்.ஆனா குழந்தைகள்,மனநிலை பாதிக்கப்பட்டவர்கள் இவர்களுக்கு என்ன புரியப் போகுது.விலங்குகள்,பறவைகள் கூட instinctனால ஒருவாறு புரிந்து கொள்கின்றன..ஆனால் இவர்களுக்கு அந்த வாய்ப்பு கூட இல்லை.

போன வாரம் லைப்ரரில இருந்து "குழந்தைப் போராளி-சைனா கெய்ரெற்சி" இந்தப் புத்தகத்த எடுத்து வந்து படிக்க நேர்ந்தது. ரொம்பவே சங்கடப்படுத்திய புத்தகம். உகண்டாவை சேர்ந்த சைனா கெய்ரெற்சி என்பவரின் சுய வரலாற்று நூல் இது. 1976ல் பிறக்கிறார் சைனா. அவரது தாயை,கொடூரமான குணம் கொண்ட தந்தை வீட்டை விட்டு அடித்து துரத்திவிட கொடுமைக்கார பாட்டியிடம் சைனா வளர நேர்கிறது. தந்தை மறுமணம் செய்து கொள்கிறார். வந்த சித்தியும் கொடுமைக்காரராக இருக்க-ஒன்பது வயதில் தன் தாயைத் தேடி வீட்டைவிட்டு வெளியேறுகிறார். இங்கிருந்து அவரது வாழ்க்கை சின்னாபின்னமாகிறது. National Resistance Army(NRA) என்று சொல்லப்படும் ஆட்சிக்கு எதிரான புரட்சிப் படையில் சேர்க்கப்படுகிறார்-அப்போது அவருக்கு வயது....வெறும் ஒன்பது. National Resistance Armyன் தலைவர்-முசேவெணி, ஆட்சிக்கு எதிராக கிளர்ச்சியில் ஈடுபடுகிறான். அதற்காக வரலாற்றில் முதல்முறையாக முழுக்க முழுக்க குழந்தைகளை கொண்ட படை ஒன்றை உருவாக்குகிறான். குழந்தைகள் என்றல் சொல்லும் வேலையை மறுபேச்சியின்றி செய்வார்கள்,யாருக்கும் சந்தேகம் வராது...இந்த மாதிரி காரணங்களுக்காகவே இந்தப் படை. துப்பாக்கி உயரம் கூட இல்லாத குழந்தைகளின் கையில் மெசின்-கன், வெடிகுண்டுகள் மாதிரியான விஷயங்கள். சொல்ல முடியாத அளவிலான மன உளைச்சல்களுக்கு இடையே சைனாவும் மற்ற குழந்தைகளும் வளருகிறார்கள்.

                
ஆண்டுகள் செல்லச்செல்ல அதுவரை குழந்தைகளாக உயரதிகாரிகளின் கண்களுக்கு தெரிந்தவர்கள் இனி பெண்களாக தெரிய ஆரம்பிக்கின்றனர். புரட்சிப் படை என்று சொல்லிக் கொண்டாலும் பெண்களின் மீது,குறிப்பாக பெண் குழந்தைகளின் மீது பெருமளவு பாலியல் வன்கொடுமை நடந்து கொண்டிருப்பது சைனாவிற்கு தெரிய வருகிறது.அதிலிருந்து அவர் தப்பித்துக் கொண்டே இருந்தாலும் ஒரு கட்டத்தில் உயரதிகாரியிடம் சிக்கி பெரும் கொடுமைக்கு ஆளாக நேரிடுகிறது. இது போல் பல இன்னல்களுக்கு ஆளாகி, உயிருக்கு பல சமயங்களில் ஏற்படும் நெருக்கடியுடன் வாழ்கையை ஓட்டிக்கொண்டிருக்கிறார். பின் துணிச்சலாக முடிவெடுத்து தென் ஆப்ரிக்காவிற்கு தப்பிச் செல்கிறார். அங்கும் ஒரு நான்கு ஆண்டுகள் போராட்டத்திற்கு பிறகு ஒருவழியாக UN உதவியுடன் டென்மார்க்கிற்கு அகதியாக குடியேறுகிறார்(2000).அப்போது அவரின் வயது வெறும் 24. ஒரு இடத்தில சைனா கூறுகிறார் "குழந்தைப் போராளிகள் எல்லாவித கொடுமைகளிலும் பங்கேடுத்துக்கொள்வார்கள். பல குழந்தைகளுக்கு கொலையும் சித்திரவதையும் மிகப் பிடித்தமான வேலைகள் . கொலை சித்திரவதையின் மூலம் தங்களது தளபதிகளின் நன்மதிப்பை குழந்தைகள் சீக்கிரமே பெற்று விட முடியும். போர்க் கைதிகளையும், உளவாளிகள்-துரோகிகள் என்று குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களை குரூரமாக சித்திரவதை செய்தும் புதைகுழிகளிற்கு அனுப்பியும் ஒரே நாளில் ராணுவத்தில் படிநிலைகளை தாண்டி குழந்தைகள் சென்று விட முடியும். கைதிகளிற்கு நாங்கள் அளிக்கும் உச்சபட்ச சித்திரவதைகள் எதிர்காலத்தில் எங்கள் உளவியலை எவ்வாறு பாதிக்கப் போகின்றன என்பதை அறியாத குழந்தைகளாக நாங்கள் இருந்தோம்.நாங்கள் தலைவரால் சாவதற்கென்றே வளர்க்கப்பட்டோம்".

                                              
என்னை இது போன்ற விஷயங்கள் சீக்கிரம் மனதை சலனப்படுத்திவிடும். நான் இங்கு சொல்லி இருப்பது கம்மியிலும் ரொம்ப கம்மி. இந்த மாதிரி விஷயங்களை குறித்து எழுதுவது எனக்கு எப்பவுமே ரொம்ப கஷ்டம்.மேலும் Autobiographical வகையில் சாமானிய மக்களின் வரலாற்றை படிப்பதே பல விஷயங்களை கத்துக் கொடுக்கும் என்பது என் கருத்து. அப்படி நான் பல புத்தகங்களை படித்திருந்தாலும் இதுபோல் சில புத்தகங்களே பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது.ஒரு காலத்தில் நான் Escapist போல, உண்மையை சந்திக்கும் திராணியற்று இந்த வகையான புத்தகங்களை படிக்க முடியாமல் தவிர்த்து வந்தேன்(இப்ப வரை என்னால் சோளகர் தொட்டி புத்தகத்தை படித்து முடிக்க முடியவில்லை). உண்மையை தவிர்க்க நினைத்தால் நம் நாட்டில் 100ல் 90% விஷயங்களை படிக்கவே முடியாது என்று இப்போது எனக்குத் தோன்றுகிறது. எனவே கண்டிப்பாக அனைவரும் படித்துப் பாருங்கள்.சைனாவிற்கு ஏற்பட்ட பாதிப்பை நீங்களும் கட்டாயமாக உணர முடியும். கடைசியாக ஒன்று - எனக்கு தெரிந்த வரை குழந்தைகளின் மீது உளவியல் ரீதியாகவும் உடல்ரீதியாகவும் பிரயோகிக்கப்படும் வன்முறைக்கு 99.99% so-called பெரியவர்களும் அவர்களது அலட்சியமுமே காரணம். இப்ப நான் பார்க்கும் குழந்தைகள் பல பேர் குழந்தைத்தனம்னா கிலோ என்ன விலை..என்ற ரீதியில தான் இருக்காங்க. இது என் பார்வைக் கோளாறன்னு தெரியல...உகாண்ட மாதிரி நாட்டில் குழந்தைகளின் மீது பிரயோகிக்கப்பட்ட வன்முறைக்கு சற்றும் குறைந்ததல்ல தற்போது நம் நாட்டில் தொலைக்காட்சியின் மூலமாக குழந்தைகளின் மீது பிரயோகிக்கப்படும் உளவியல் ரீதியான தாக்குதல் என்பது என் கருத்து.

                                          குழந்தைப் போராளி - சைனா கெய்ரெற்சி

                                                               வெளியீடு - கருப்புப்பிரதிகள் 

                                                                      விலை - ரூ. 180.00

                                                   மொழிபெயர்ப்பு - தேவா

பி.கு: இந்த புத்தகத்தை படிக்கும் போது Blood Diamond படம் ஞாபகத்திற்கு வந்தது. இந்தப் புத்தகத்தையும் Miramax நிறுவனத்தார் திரைப்படமாக எடுக்கப்போவதாக நூலில் சொல்லப்பட்டிருந்தது.நண்பர்கள் இது போல் குழந்தைப் போராளிகளைப் பற்றி சொல்லப்பட்டுள்ள ஏதாவது திரைப்படம் தெரிந்தால் பின்னூட்டமிடுங்கள்.